امروزه پردازنده‌هاي گرافيكي مدرن به بيش از هزار عنصر پردازشي يا هسته مجهز هستند و مي‌توانند از همه آن‌ها استفاده كنند. از سوي ديگر، ريزپردازنده‌هاي تجاري مدرن به دوازده هسته مجهز هستند اما SCC م(Single-chip Cloud Computer) آزمايشي اينتل با 48 هسته كار مي‌كند. با اين‌حال، مهندسين اينتل اعتقاد دارند كه به‌طور نظري امكان ايجاد پردازنده‌اي با هزار هسته وجود دارد، اما پرسش اصلي اين است كه چطور اين هسته‌ها را به‌كار بگيريم.

Timothy Mattson يكي از مهندسين ارشد آزمايشگاه فناوري ريزپردازنده شركت اينتل در اين زمينه مي‌گويد:«اگر كمي با قانون مور سر و كله بزنيد به رقم 1000 هسته خواهيد رسيد. اگر ظرفيت ادغام هسته‌ها با هر نسل دو برابر شود و يك نسل به‌طور اسمي دو سال عمر داشته باشد، با گذشته 4 يا 5 نسل از نمونه‌هاي 48 هسته‌اي امروزي به عدد 1000 خواهيم رسيد. در عين حال، با اين پرسش مواجه هستيم كه تا چه زماني مي‌توانيم به انطباق با قانون مور ادامه دهيم. اگر من در طول سابقه كاري بيش از 17 ساله خود در شركت اينتل چيزي ياد گرفته باشم، بايد بگويم كه اين كار به هيچ‌وجه براي ما غيرممكن نيست».